169. Wyrwa

Autor: Wojciech Chmielarz
Tytuł: Wyrwa
Kategoria: Thriller psychologiczny
Wydawnictwo: Marginesy

Pewnego dnia świat Macieja Tomskiego wali się, gdyż jego żona Janina ginie w wypadku samochodowym. Nie umie sobie poradzić z rzeczywistością, która go czeka. Poza tym dochodzi jeszcze zagadka pobytu kobiety w Mrągowie, gdyż według tego, co mówiła, miała być pod Krakowem. Im głębiej mężczyzna szuka odpowiedzi na pytania, tym bardziej utwierdza się w przekonaniu, że tak naprawdę nie znał swojej żony.  

Książki Wojciecha Chmielarza to jedne z tych pozycji, które zawsze znajdą miejsce w mojej biblioteczce, bez względu na temat fabuły oraz stopień przygnębienia, jaki będę miała podczas czytania. I tak oto w moje ręce trafiła “Wyrwa”, trochę inna niż historie, które miałam okazje czytać od autora.

168. Matki i córki

Autor: Ałbena Grabowska
Tytuł: Matki i córki
Kategoria: Literatura obyczajowa
Wydawnictwo: Marginesy

Prababka, babka, matka i córka zmagają się z przeszłością. Maria pojechała za mężem na Sybir. Sabina musiała żyć w obozie koncentracyjnym Ravensbrück. Magdalena straciła ukochanego i musiała samotnie wychowywać córkę. Lila nigdy nie poznała tajemnic najbliższych jej kobiet. Poza tym nigdy nie otrzymała miłości. Sama spodziewa się dziecka i boi się, czy sprawdzi się jako matka. 

Każda z kobiet mierzy się z macierzyństwem, tylko w innych czasach. Jest to też dla nich moment przełomowy w życiu i wyznacza jakimi osobami będą w przyszłości. Jednak ich historia będzie również kłamstwem dla następnych pokoleń.

O dziełach Ałbeny Grabowskiej pierwszy raz usłyszałam, kiedy powstała ekranizacja jej serii “Stulecie Winnych” przez Telewizję Polską. Przez to też seria ta trafiła do mojej długiej listy książek do przeczytania... no i w sumie tam została. Jednak dzięki book tourowi u wciagam_ksiazki w moje ręce wpadła inne dzieło autorki, a mianowicie “Matki i córki”. I okazała się to bardzo interesująca opowieść, w której przeszłość ma duży wpływ na przyszłość pokoleń.  

167. Pluszowy miś

Autor: Daniel Jackowiak
Tytuł: Pluszowy miś
Kategoria: Kryminał
Wydawnictw: NieZwykłe

Feliks Struner od 35-ciu lat jest policjantem i to kieruje jego życiem. Nigdy nie był dobrym mężem i ojcem, przez co skupia się jedynie na rozwiązywaniu śledztw, w czym dobrze sobie radzi. Jednak 25 lat temu nie udało mu się złapać tzw. “Zabawkarza”, który zabił troje dzieci. Śledztwo to chodzi za nim od tego czasu i nie daje o sobie zapomnieć. Tymczasem morderca wraca, a Feliks ponownie zajmuje się tą sprawą. Mężczyzna obiecuje sobie, że tym razem przestępca wyląduje za kratami.  

Kryminały są najczęstszym gatunkiem, który czytam z polskiej literatury. Bardzo często są one na równie wysokim poziomie co zagraniczne pozycje. Miałam więc duże oczekiwania względem “Pluszowego misia”. Sama fabuła od początku mnie intrygowała. A więc czy ostatecznie byłam zadowolona?  

166. Najlepsze chęci

Autor: Susan Anne Manson
Tytuł: Najlepsze chęci
Seria: Kanadyjskie wyprawy
Kategoria: Literatura obyczajowa
Wydawnictwo: Dreams

Rok 1919. Grace na prośbę swojej siostry, przyjeżdża do Kanady w celu pomocy przy opiece jej syna. Niespodziewanie jednak w czasie podróży Rose umiera, a opiekę nad chłopcem sprawuje rodzina męża. Jest to dość kłopotliwe dla Grace, gdyż rodzina szwagra nigdy nie akceptowała jej siostry przez dzielący status społeczny. Kiedy więc dowiaduje się, że do dziecka poszukiwana jest niania, bez wahania zgłasza swoją kandydaturę.  

Literatura obyczajowa osadzona w czasach historycznych to jeden z moich ulubionych typów tego gatunku. Mogę wtedy czytać o ludzkich perypetiach w różnych okresach. Nie wiem więc dlaczego tak długo odkładałam lekturę “Najlepszych chęci”. Oprócz tego, że wpisuje się w tą kategorię, sama akcja dzieje się w Kanadzie, a nigdy jeszcze nie czytałam powieści tam umiejscowionej. W końcu jednak ją nadrobiłam i jestem zadowolona z przeczytanej historii.  

165. Schizis

Autor: Melissa Darwood
Tytuł: Schizis
Kategoria: Literatura młodzieżowa
Wydawnictwo: Media Rodzina

Marcja od zawsze zmaga się z zaburzeniami psychicznymi. Prowadzi kanał na Youtubie, w którym przedstawia zwoje przygody z chorobami. Ma zamiar uzbierać 100 tysięcy subskrybentów, aby stworzyć swój tajemniczy cel. Za swój jedyny promyk szczęścia w życiu uważa przyjaciela Kofiego. Dziewczyna chciałaby być jak zwyczajne nastolatki i walczy, aby to osiągnąć. Jednak coś co widzimy na pierwszy rzut oka, może mieć całkiem inne znaczenie.  

Kiedy sięgałam po “Schizis” to myślałam, że będę czytać młodzieżówkę, w której poruszane są jedynie choroby psychiczne. I niby tak jest, bo bohaterka to młoda dziewczyna i posiada zaburzenia. A jednak byłam bardzo zaskoczona, bo nie umiałam przewidzieć co się za chwilę stanie. Tym bardziej nie mogłam domyśleć się zakończenia. Tylko czy taki zabieg w efekcie nie zepsuł wszystkiego, zwłaszcza widocznego przekazu?