53. Dalila

Autor: Jason Donald 
Tytuł: Dalila 
Liczba stron: 488
Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece
Kategoria: Literatura współczesna 

Irene Dalila Mwhathi po traumatycznych przeżyciach związanych ze stratą rodziców oraz mieszkania pod jednym dachem z wujkiem-tyranem, postanawia uciec z Kenii do Wielkiej Brytanii. Dziewczyna myślała, że w końcu będzie miała spokój i szczęście. Niestety już pierwszego dnia okazuje się inaczej. Mężczyzna, który miał jej pomóc, próbuje wykorzystać. Starając się o azyl, doświadcza również niegodziwych i upokarzających wydarzeń. Dalila zaczyna zdawać sobie sprawę, że może liczyć tylko na siebie.  

Ostatnimi czasy słyszy się wiele o imigrantach. Zazwyczaj mówi się o mieszkańcach Syrii, którzy uciekają przed wojną. Trzeba jednak zaznaczyć, że do takich dezercji dochodzi również z państw należących wcześniej do kolonii państw europejskich. Większość należy do najbiedniejszych z krajów świata, przez co mieszkańcy chcą uzyskać lepszy byt. Poza tym w większości tych regionów nie szanuje się większości praw, w tym kobiet. I właśnie z tego powodu z Kenii, wakacyjnego miejsca, uciekła główna bohaterka tej książki. Muszę przyznać, że nie spodziewałam się takich emocji związanych z całą procedurą "lepszego życia", która nie była kolorowa.  

Dalile poznajemy jako młodą kobietę, która jest zagubiona. Nie wie, co ją czeka w nowym życiu. Strasznie boi się swojego wuja, należącego do niebezpiecznego gangu, z czasem dochodzi strach przed jej "wybawcą" Markusem. W krótce zaczyna cierpieć ze względu na procedury w ośrodkach dla imigrantów. Mimo to, te wydarzenia nie gaszą jej zapału do spełnienia swoich marzeń w staniu się dziennikarką BBC. Dodatkowo w tym wszystkim znajduje parę osób, które starają się pomóc. Najbardziej polubiłam Daniela, również Kenijczyka, który zawsze podawał pomocną dłoń dziewczynie oraz wyjawiał wiele mądrości i filozofii. Wyrazistą osobą wydała mi się również sąsiadka dziewczyny, pani Gilroy. To starsza kobieta, która nie godzi się na złe traktowanie ludzi i nie boi się tego wyrażać.  

Mimo że książka opowiada smutną historię Dalili, znaleźć można także wydarzenia z życia innych imigrantów starających się o azyl. Każda z nich jest bardzo przygnębiająca, a także obrazująca niesprawiedliwe traktowanie takich osób przez władzę Wielkiej Brytanii. Każdy przestał wierzyć w dobro oraz lepsze jutro. Niestety, ale najgorsze z tego wszystkiego jest to, że takie rzeczy mają miejsca. Urzędnicy jawnie nie chcą pomagać takim osobom, a obozy, do których ci ludzie są przyjmowani, przypominają więzienia. Przykładem tego jest obóz Yarl's Wood, występujące także w książce. Przyznam, że jak czytałam przebieg wizyt Dalili w ośrodkach dla uchodźców, to szlak mnie jasny trafiał. Ci ludzie mieli gorszy szacunek dla imigrantów niż do zwierząt.   

Samą książkę czyta się szybko. Zawiera ona jednak częste przemyślenia głównej bohaterki i retrospekcje z życia przed ucieczką. Czasami pojawiają się wyrazy i skróty używane w Kenii czy Wielkiej Brytanii, jednak są one wyjaśniane u dołu strony. Trzeba jednak przyznać, że najmocniejsze i zarazem najsmutniejsze wydarzenia dzieją się w ostatnich stu stronach.  

Myślę, że książka zapadnie mi na długo w pamięci. Przedstawia ona historię ludzi, którzy nie mogą liczyć na stały i bezpieczny dom. Mają całkiem inne życie niż my. Często jest ono bez happyendu. "Dalila" to bardzo interesująca pozycja, którą polecam wszystkim. Ostrzegam jednak, że wywoła ona u was ogromny smutek.  

Moja ocena: 8/10