51. Central Park

 

Autor: Guillamue Musso 
Tytuł: Central Park
Liczba stron: 352
Wydawnictwo: Albatros
Kategoria: Thriller 

Francuska policjantka Alice Schafe w niewyjaśnionych okolicznościach budzi się przypięta kajdankami do nieznanego wcześniej Gabriela w Central Parku. Nie mają ze sobą niczego, tylko broń i tajemnicze numery na ręku kobiety. Całe to wydarzenie pozostawia wiele pytań, dlatego też Alice chce za wszelką cenę poznać na nie odpowiedzi. W tym celu pomaga jej nowo poznany mężczyzna.  

Pozycja ta leżała już od jakiegoś czasu na mojej półce i się kurzyła. Nie miałam motywacji, by jej przeczytać, ale w końcu się zmusiłam i oto jest ten wpis. Dodatkowo nigdy nie czytałam książek tego autora, więc nie wiedziałam czego się spodziewać. Niestety nie jestem w pełni usatysfakcjonowana, lecz nie oznacza to, że pozycja jest słaba.

  

Strasznie spodobał mi się styl autora. Wszystko było proste, a słownictwo potoczne, dzięki czemu czytało mi się bardzo szybko. Nie zauważyłam, że przeczytałam ponad połowę książki, gdyż wszystko działo się dość sprawnie. Mimo narratora trzecioosobowego, głównie opisywano perspektywę Alice. Nie przeszkadzało mi to, a nawet byłam zadowolona, bo wersja kobiety była bardziej związana z wydarzeniami sensacyjnymi. Czasami jednak miałam zastrzeżenia do ufności kobiety względem Gabriela, a także jej przyjaciela z francuskiej policji. Również zastanawiałam się, po co bohaterowie zachowują się w taki, a nie inny sposób. Było to dla mnie trochę nielogiczne i zbędne. Dopiero w ostatnich rozdziałach wyjaśniło się, co wszystko wnosiło. Przyznam, że byłam bardzo zaskoczona. Rozwiązania nie dało się wywnioskować z pierwszych stron książki.

Jak już wspominałam, bardziej polubiłam Alice. To silna osobowość, która umie myśleć trzeźwo, a jednocześnie cierpi z powodu tragedii jej rodziny. Mimo wszystko powinna być jednak bardziej dociekliwa i podejrzliwa w działaniach innych. Natomiast Gabriel był dla mnie trochę … nijaki. Co prawda zmieniał swoją tożsamość jak rękawiczki, lecz przy tym był taki bezbarwny, że nie mogłam się do niego przekonać. Szczerze mówiąc mogłabym uznać go za pantoflarza względem Alice. 

Sama akcja utworu nie była jakoś specjalnie wartka, a także nie było nieoczekiwanych zwrotów i intryg. Wszystko działo się w podróży bohaterów do danych miejsc. I mimo tej szybkości w czytaniu, wątki takie nie były. Bohaterka próbuje rozgryźć zagadkę i złapać przestępcę, lecz nie ma żadnych bijatyk czy strzelanin. Znajduje się tylko raptem jeden pościg i to tylko za kradzionym telefonem. Pod tym względem jestem nieusatysfakcjonowana. Czytając fabułę na okładce, oczekiwałam pełnego sensacji kryminału. Dostałam jednak lekki thrillera na jeden wieczór.  

To chyba kolejna książka z rzędu, która ma totalnie nieprzekonujące i idiotyczne zakończenie. Nie wiem, co autor miał na myśli je dając. Nie chce spoilerować, lecz było ono dla mnie wzięte z nie wiadomo skąd. Nie pasowało do wątków ani do przeszłości bohaterów. Zwłaszcza niezrozumiały był dla mnie ostatni rozdział. Musso chciał chyba dodać trochę poetyki, ale nie rozumiem po co.  

"Central Park" idealnie się nadaje jako niewymagająca lektura dla miłośników literatury sensacyjnej. Nie jest on jakoś specjalnie wybitny, nie powoduje również palpitacji serca. Mimo to czas spędzony z tym utworem jest udany. Myślę, że ktoś, kto szuka książki tego typu na leniwe, jesienne wieczory będzie zachwycony. 

Moja ocena: 6/10